Lichtmasten & Lange mouwen: Matchday met Kingsley, de officiële mascotte van Partick Thistle FC.

8.30 uur: de wekker gaat: het clublied van Partick Thistle. Naast het bed, op het nachtkastje, staat een groot stoffen hoofd, het hoofd van Kingsley de mascotte. In zijn witte onderbroek, maar mét het stoffen hoofd op, loopt hij naar beneden voor het ontbijt. Daar zitten zijn ouders (ik weiger te geloven dat een volwassen man die in het pak van Kingsley zit op zichzelf woont), die hem manen om toch alsjeblieft een badjas aan te doen. De badjas gaat aan, het stoffen hoofd gaat af. Kingsley wordt weer Callum, een 48-jarige Schot met overgewicht die nog bij zijn ouders woont. 

9.30 uur: na een moddervet Schots ontbijt, een slappe bak koffie en de eerste twee zelfgedraaide sigaretten van de dag, springt hij onder de douche (zonder mascottepak). Een nutteloze activiteit, na 10 seconden in het pak van Kingsley zal hij ruiken als een scheenbeschermer die de hele zomer in een afgesloten voetbaltas heeft gezeten. Het enige geluk dat hij nog heeft, is dat hij mascotte is in een land waar de temperatuur zelden boven de 20 graden uitkomt. In Spanje had hij het nog geen 3 minuten overleefd. 

10.00 uur: op naar het stadion. In een veel te kleine auto (denk aan het Mr. Bean-autootje) rijdt hij naar het stadion. Bij het tankstation haalt hij nog snel even een nieuw pakje shag en een Red Bull om goed wakker te worden. Verderop haalt hij nog een gefrituurde Snickers bij de lokale 24/7 snackbar. Zonder sportmaaltijd wordt het immers lastig presteren vanmiddag. 

11.00 uur: met het enorme gele hoofd onder zijn arm en de rest van het pak in een voetbaltas gestouwd loopt hij Firhill Stadium binnen. Een stadion met open hoeken, waar je vanaf de parkeerplaats zo het veld op kunt kijken. De eerste spelers arriveren ook en knikken maar gewoon wat ongemakkelijk naar Kingsley. Iets veel treurigers dan mascotte zijn, kunnen ze zich niet voorstellen. 

11.10 uur: tijd voor de laatste sigaret en het laatste blikje Red Bull voordat de werkdag echt begint. De eerste supporters komen straks natuurlijk naar het stadion, om zich daar tegoed te doen aan pies, haggis, gefrituurde Snickers en lauw bier. Kingsley de mascotte moet dan volop ‘in character’ zijn. 

11.30 uur: en daar hoort natuurlijk een warming-up bij. Ook voor Kingsley is het topsport. Vanaf het moment dat de eerste supporters het stadion binnenkomen moet hij over het veld en langs de zijlijn rennen. Zijn gezicht  zal ongetwijfeld net zo verwrongen zijn als het mascottehoofd waar het onder zit. Wat dat betreft hoeft hij zich niet aan te passen. 

12.25 uur: samen met de spelers het veld op. Het clublied klinkt, Kingsley schreeuwt mee, maar niemand die het hoort. Wat wel opgemerkt wordt is de stiekeme middelvinger die hij opsteekt naar het uitvak. De 100 uitsupporters van Dunfermline beantwoorden dit met een ‘You’re just a shit Lisa Simpson’. Steun van de thuissupporters hoeft hij niet te verwachten, die lachen hem al jaren uit.

12.30 uur: game on! De wedstrijd begint. Je zou denken (en hopen) dat zijn werk er dan op zit. Maar nee, ook tijdens de 90 minuten blijft hij in functie. Goed, hij hoeft niet de volledige wedstrijd actief te zijn, hij kan prima tussendoor even de catacomben in om te kakken en misschien stiekem alvast een pint achterover te slaan. In Schotland kijken ze niet op een drankje meer of minder, dus vast ook niet onder werktijd. Onverstaanbaar zijn ze ook nuchter al. 

13.15 uur: rust. Maar niet voor Kingsley. Die wordt geacht het publiek te vermaken, ondanks de achterstand. Geen dankbare taak. Gelukkig wordt ook in Schotland het veld in de rust gebruikt door meer dan alleen de wisselspelers. Een fan mag proberen de bal vanaf de zestien op de lat te schieten. Prijs: een gratis pie bij elke thuiswedstrijd van het lopende seizoen. De meeste supporters hebben dus niet door dat Kingsley bijna zijn liezen afscheurt bij de cornervlag. Voetballen is niet zijn sterkste punt, trucjes met een bal al helemaal niet.

13.35 uur: de fysiotherapeut van Partick Thistle weigert naar zijn mogelijke gescheurde lies te kijken. Ook niet na de nodige Schotse schuttingtaal vanonder het mascottehoofd, dat hij op het moment van vragen dus nog steeds draagt. Eens te meer blijkt dat de mascotte lager op de ladder staat dan de spelers. Toch maar eens nadenken over een vakbond voor mascottes.

14.20 uur: het laatste fluitsignaal. Uitslag 0-3. Een teleurstellende dag voor Partick Thistle, een teleurstellende dag voor Kingsley. Die overigens nog wel mee moet lopen met de spelers als ze de drie overgebleven supporters bedanken voor hun steun. Dat gebeurt met de nodige tegenzin en een stukje theater. Echt last van zijn blessure heeft hij al niet meer, maar toch strompelt hij chagrijnig achter de spelers aan. Daarna zit zijn werkdag er gelukkig wel op. 

Kingsley wordt weer Callum. En Callum duikt zo snel mogelijk de kroeg in. Om het verdriet van het mascotteschap en de nederlaag weg te drinken. 

Dit wens je je ergste vijand niet toe, mascotte zijn van Partick Thistle. Maar iemand moet het doen. 

Hier lees je meer over de totstandkoming van misschien wel de lelijkste mascotte die ooit een voetbalveld betreden heeft.

Het verhaal achter Kingsley

Mocht je zelf de neiging hebben om te solliciteren op de vacature van mascotte bij jouw lokale club? Er zijn mensen die je kunnen helpen, raadpleeg je huisarts of Google voor de juiste ondersteuning - de busjes staan al klaar om je op te halen. Probeer niet tegen te stribbelen, ze hebben het beste met je voor. Echt waar.